Incarnation, by Irene
Bewustwordingsweg
Er zijn vele manieren om ‘wakker te worden’. Bewust worden van wat er nog meer is dan we via de bekende zintuigen meekrijgen. Ik noem het zwanger willen worden – waar dat dus niet vanzelf lijkt te gaan – als één van die manieren. Nu worden er ook legio vrouwen ‘zomaar’ zwanger. Als zij wakker willen worden/het hun plan is voor dit leven, is dat duidelijk niet via de kinderwens-weg. Sommigen krijgen evengoed door het zwanger zijn en het krijgen van een kind een bewustwordingsproces op gang. Maar dat is dus niet via de weg van hun kinderwens.
Een andere weg is via relaties of via werk of andere levensinvullingen. Het verschil met de kinderwens weg – en dat maakt het vaak zo lastig voor als je blijkbaar de kinderwens weg gekozen hebt voor je hier kwam – is dat je er makkelijker afstand van kan nemen.
Via werk en relaties aldaar
Stel je merkt op dat je jezelf de laatste tijd steeds naar je werk sleept. De uitdaging die er eerst was, is weg. Er is geen lol meer aan. Collega’s/klanten hebben steeds vaker maling aan jou, reageren bijvoorbeeld kleinerend op je. Je krijgt steeds vaker de schuld van vanalles. Het wordt je duidelijk dat dit het niet meer is. Nadat je ontdekt hebt dat je de schuld wel weer aan de collega’s kunt geven maar dat er iets in jezelf is wat bekeken mocht worden en ook dat het werk dat je doet eigenlijk gewoon niet meer bij je past…. Ga je dieper kijken: je wilt eigenlijk wel ander werk. Nadat je door hebt gekregen dat je dan wel je zekerheid verliest (want vaste baan; hypotheek; kinderen; andere kosten – slik…) maar dat als je zo doorgaat je opbrandt en dat is het je ook niet waard en dus ontdekt dat je het gewoon moet dóen. Ook heb je doorgekregen dat als anderen jou kleineren, dat een spiegel is en eigenlijk hou je jezelf ook klein: Je zegt steeds tegen jezelf dat je dingen niet kunt, het niet waard bent. Je werkt eraan die gewoonte te doorbreken.
Maar iedere keer terwijl je oefent met jezelf waarderen en het effect ervan terug zien in die collega’s en soms gewoon nog niet, ga je erna naar huis. Iedere keer als je je voorgenomen hebt je baan op te zeggen of te solliciteren op die droombaan maar het nog niet durfde, ga je naar huis. Daar zet je je werk en je collega’s (steeds makkelijker naarmate te groeit) van je af. Gaat leuke dingen doen en vergeet de werksituatie even volledig.
Extra uitdaging
En dat is met de kinderwens weg anders! Naarmate het langer niet lukt om zwanger te worden/blijven, ga je steeds meer opzien tegen de nod (hopelijk deze keer ‘niet-ongesteldheids-dag)periode: komt er dit keer bloed? Je voelt zwangerschapssymptomen maar na een tijdje van flinke misselijkheid/zere borsten/…. zakt dat af…. De twijfel slaat toe, de angst kan gemakkelijk weer opkomen ook al lukte het deze keer wel om open en vol vertrouwen deze ronde af te wachten (Want je hebt onderweg op je bewustzijnspad al doorgekregen dat er iets met vertrouwen is en dat de houding ‘ik ga wel uit van het ergste, dan kan het altijd meevallen’ niet bepaald getuigt van vertrouwen. Je bent al iets voorbij het stuk geraakt van ‘eerst zien en dan geloven’. Helemaal ‘volledig vertrouwen en dan krijg je dat getoond/dus wordt het daarmee bewezen’ is in eerste instantie nog wel een uitdaging, maar je groeit er wel naartoe). Maar was het dan toch niet genoeg?? Wat moet er dan gebeuren?
Ohja: ik moet naar mijn overtuigingen kijken. Je ruimt een heleboel oude zooi op van wat er via je grootouders doorgegeven is aan ouderwetse gewoontes. Maar ondertussen komen er weer nieuwe bij omdat je toch weer in de stress schoot door iets lichamelijks of doordat je niet doorhebt of die supplementen nu juist wel of niet helpen of tegenwerken/ je nieuw gewonnen zelfvertrouwen in dat je dit gaat lukken (!!!!) weer kwijt bent geraakt door een opmerking van iemand (‘goh, zou je soms vervroegd in de overgang zijn dat het niet lukt?/ Is het misschien dat je in een vólgend leven deze ziel in je leven zal brengen/de buurvrouw is zwanger, heb je dat al gehoord? Ze wilde helemaal geen kinderen meer’- insert ‘donderwolken en bliksemschichten’. En/of wanhoop).
Liefde voor kinderen
Daarnaast is het idee van een kindje in je leven ook iets waar je je naast de gewone ‘erop verheugen’ ook nog een heleboel liefde bij komt. Natuurlijk kun je vol verwachting uitkijken naar die nieuwe droombaan. Zeker als het je passie is, komt daar veel gevoel bij kijken. Maar je eigen kindje…. (of het nu via adoptie is of fysieke weg): daar komen nog veel meer en diepere gevoelens bij kijken. Of je nu al een kindje hebt en ook wéét hoe het is, je kindje al onderweg is geweest en/of het na lange jaren van ‘proberen’ opgelopen is in verlangen: die onvoorwaardelijke liefde die je kent of vermoed bij je kinderen….- zucht – dit maakt het hele proces extra emotioneel beladen.
Hiermee wil ik je een hart onder de riem steken: als je de weg doet via ‘niet zomaar zwanger raken’, is dat een extra pittige weg. Realiseer je dat. En ook: dat krijg je ook alleen als je dit aankunt.
Het feit dat je de uitdagende weg via kinderwens doet, is een aanwijzing dat het echt de bedoeling is dit ook, en via deze weg, te masteren. Dus waarom zou daar niet zijn dat het einddoel van deze weg – je kindje in je armen – niet de bedoeling is? Van de bewustwordingsweg om je te brengen bij het werk dat volledig bij je past is ook de bedoeling dat je uiteindelijk ook dat werk doet.
Je talenten voor het werken met kinderen
Dat je de bewustwordingsweg van kinderwens hebt gekozen voor je hier op Aarde kwam, geeft ook aan dat je op zn minst ‘iets met kinderen’ hebt. Als je een diep verlangen hebt naar kinderen in je leven, geeft dit aan dat er kwaliteiten in je persoonlijkheid zitten voor in dit leven, die je verbinden met kinderen en via hen iets betekenen voor jezelf, je omgeving/ de wereld. Niet iedereen is geschikt om met kinderen te werken/ vindt het leuk om via het werken met kinderen iets te bereiken in bewustwordingsland.
Je ziet wel dat mensen met een diepe kinderwens waarbij het nooit gelukt is, wel op een andere manier met kinderen werken. Voor sommigen is dat te pijnlijk maar dan is het bewustwordingspad wellicht toch doorgeschoven naar een volgend leven. Dat mag ook: je hebt vrije keuze. Is niet ‘je eigen schuld’: in de hogere dimensies wordt er niet gekeken naar de schuldvraag. Het gaat alleen om ervaringen. Niets is goed of fout: het gaat om de ervaring. Lukt het om het een plekje te geven of zelfs om het geheel in een ander perspectief te zien (de weg van de bewustwording), dan worden die kwaliteiten evengoed ingezet voor kinderen. Maar dat zegt nog steeds niet dat het niet ook mogelijk was geweest om zelf een kind op de wereld te zetten/ een kind in je leven te krijgen via een andere weg.
Soms is het echt toch niet de bedoeling om ondanks kwaliteiten mbt kinderen toch een eigen kindje te krijgen. Dan heb je waarschijnlijk een heel belangrijke andere taak die niet (zo goed) verenigbaar is met het hebben van een eigen kind. Ik denk dan aan heel veel reizen om iets belangrijks te doceren op veel plekken. Maar meestal kan er best naast het werken met je eigen kind: het zorgen dat er zo min mogelijk conditioneringen die niet werken grip krijgen op je kind; je kind zo dicht mogelijk bij zichzelf kunnen laten blijven, prima ook andere bewustwordingstaken uitgevoerd worden. Ook in ‘gewone’ banen waar je laat zien dat compassie en samenwerken iedereen verder brengen en niet via competitie en anderen kleineren jezelf opwerken en wat alleen voor jezelf voordeel biedt. Zo komen we zelf verder op het bewustwordingspad en laten we dat ook aan anderen zien.
Houdt moed! Ga het aan!
Hiermee wil ik je ook laten zien dat het heel hoogstwaarschijnlijk echt echt de bedoeling is dat die ziel bij je gaat komen; dat je verlangen naar een kindje niet voor niets in je opgekomen is. En ga dat het pad (verder) op van bewustwording zodat je leert wat jouw ziel/hoger zelf heeft bedacht dat nu door jou geleerd/ervaren mag worden. En je ook je kindje aan zult trekken.
Van de andere kant bekeken is het dus ook een heel mooi pad. Want als je het wilt zien als een beloning (vanuit hoger perspectief gaat het niet om beloningen voor geleverd werk), is een kindje in je leven natuurlijk een geweldige beloning!!